Bu çalışmalar bazen 1 gün, bazen haftalar bazen aylar sürebilmektedir. Reggio Emilia okullarında sistem böyledir. Atölye sistemi ise Reggio Emilia’nın fark yaratan uygulamalarından biridir.

Çocuklar atölyelerde bireysel veya grup olarak, aşkınlığı yaşarlar. Projelerinin başında saatlerin nasıl geçtiğini bile anlamazlar. Sanat atölyesi her türlü sanat faaliyeti ve proje mekanıdır. Proje tabanlı öğrenme sistemi üzerine kurulu olan sistemde, çocuk hangi malzemeyi kullanmak isterse, öğretmen seçimde onlara rehberlik eder. Seçtiği malzemenin projesine uygunluğunu çocuk deneyimleyerek bulur. Deneye yanıla geçerli olabilecek seçimi çocuk bizzat yapar. Seramik atölyesi ve kil ise olmazsa olmazdır. Toprağa dokunan çocuk, elektriğini atar, rahatlar.

Oyun hamurundan daha sert bir malzeme olan kil, çocuğun el kasları için de oldukça elverişlidir. Esas güzellik ise kile ve eşlik eden diğer yardımcı malzemeye özgürce ruh verebilmektir çocuk için. Her haliyle kabul görür, öğretmen tarafında eğilip bükülmez, kalıba sokulmaz.

Özgünlüğüne ve biricikliğine saygı duyularak korunur ve sergilenir. Aslında bir yönüyle de terapötik bir etkisi de vardır çünkü çocuk, içinden geçeni dışa vurum fırsatı bulmuştur ve bu psikolojik olarak çok da rahatlatıcıdır. Bir çeşit sanat terapi olduğunu söyleyebiliriz.